D'fhag me mo theach!

Agus ni raibh me ag ceannacht grosaireacht.
B'fheidir nach bhfuil fhios agat, ach is nuacht e sin!

Chuaigh muid cois tra, agus nach raibh se go halainn! Rinne me dearmad ce chomh alainn a bhfuil an fharraige. Ni chreidim e. Chaith me an chead ocht bhliain deag de mo shaol i gKansas City, agus ni fhaca me tonnta agus gaineamh an fharraige go dti an am sin, ar mo chead turas go Ceap Breatainn. An uisce is mo a bhfaca me roimhe sin a bhi na hOzarks. Chuaigh mo mhuintir ann cuairt a thabhairt uaireanta do mo shean-aintin agus sean-uncail Rankin.

Ach ni raibh se sin ar nos an fharraige ar chor at bith. An la seo, bhi an ghrian ag tosu ag dul faoi, ach fos an-geal, na tonnta ag bualadh an tra, aris 's aris eile, laidir agus daingean. Go halainn. Do-chreidte ar fad domsa, na rudai a rinne Dia.

Bhi athas mor ar Anna, ag caitheamh clocha san uisce. Is brea lei ag sugradh cois tra. Ta se fos beagnach fuar in aice leis an uisce, mar sin, ni raibh aon duine ag dul amach san uisce, agus bhi muid ag caitheamh geansai, ach ni raibh aon feithid ann ach an oiread. Seo e an am is fearr sa bhliain a bheith ansin. Nios deanai sa samhradh, beidh feithid uafasach ann, agus ni bheidh se chomh deas 's comportach.

Tar eis ag sugradh cois tra chuaigh muid uachtar reoite a fhail sa mbaile mor. Go hiontach freisin!

-----------------------

Nuair a ta me ag caint le Niamh, agus deirim rud mar "Cad ta ort, a Niaimhin?" nuair a ta si ag caoineadh, cuireann Anna in uil dom, "Ni feidir lei caint, Mamai!"
Muise, rinne me dearmad. Go raibh maith agat, a Anna. Nach tu ata cabhrasacht.

Rinne me dearmad cen chaoi a dheanann rudai le leanbh nua. Ta me i mo dhuiseacht ag gach uair ar an gclog. Nil si ro-dona, ta si ina codladh go hionduil nios mo san oiche, ach fos, ta tu ag duiseacht dha no tri uair gach oiche. Ta si ga tosu miongaire agus caint beagan uaireanta. An-deas. An duirt me go ceapaim go mbeidh gruaig rua uirthi? Ta se deacair a fheiceail fos, ach is doigh liom. Mo chailin beag Gaelach... Niamh rua.